اختلاط کود ها با هم موضوعی است که اغلب کشاورزان و گلخانه داران درباره آن سوال می کنند زیرا از اثرات مثبت آن اطلاع دارند. در علم کشاورزی برخی از کودها قابلیت اختلاط دارند و حتی اثر سینرژیست بر روی یکدیگر دارند ولی برخی دیگر از کودها باعث ایجاد ترکیبات نامحلول در آب می شوند پس نوع کود، مقدار مصرف و دمای محیط برای اختلاط بسیار مهم بوده و حتما باید با نظر کارشناس خبره این امر صورت بگیرد. حلالیت کود در آب به نوع کود و همچنین دمای آب بستگی دارد. در زیر چند نمونه از کودهایی که به راحتی در آب حل می شوند آورده شده است:
اوره، نیترات آمونیوم، نیترات کلسیم و پتاسیم به راحتی و در دمای محیط قابلیت حل در آب و جذب راحت توسط سیستم ریشه ای گیاه را دارند.
فهرست مطالب
مزایاي اختلاط کودها:
مزایای مخلوط کردن برای مصرف کود شامل صرفه جویی در هزینه و انعطاف پذیری برای ایجاد ترکیب مناسب برای نیازهای باغی و زراعی است.
- دو یا چند عنصر کود به هم اضافه می شود تا کود مخلوطی برای استفاده در مزرعه ایجاد شود. بنابراین برای استفاده از کود مخلوط به کار کمتری نیاز است.
- عناصر کود را می توان به طور یکنواخت تر در مزرعه استفاده کرد، به خصوص زمانی که به مقدار کم مورد نیاز باشد.
- کودهای مخلوط را می توان به راحتی در کانال کود استفاده کرد زیرا از وضعیت فیزیکی خوبی برخوردار هستند.
- زمانی که کود مخلوط بر مبنای علمی تهیه شده و کمبود عناصر غذایی در خاک های منطقه را جبران می کند، کشاورز از نسبت مناسب عناصر غذایی گیاه در خاک اطمینان پیدا می کند.
- اختلاط کود ها با یکدیگر می تواند اثر سینرژیست داشته باشد و اثر هر عنصر را نسبت به زمانی که به تنهایی مصرف شود بالا ببرد.
اصول مهم در زمان مخلوط کردن کودها:
برخی از اجزای کودها به دلیل واکنش های شیمیایی و حلالیت با اختلاط سازگار نیستند، از جمله حتی در کودهای آلی.همه کودها را نمی توان با هم در یک مخزن ترکیب کرد تا از آن به عنوان محلول ذخیره استفاده شود. این امر به ویژه در صورت استفاده از کودهای حاوی کلسیم بیشتر می شود. تحت این شرایط شما به سیستمی نیاز دارید که حداقل از دو مخزن A و B تشکیل شده باشد که در آن کودهای صحیح حل شده باشند.
به منظور جلوگیری از فعل و انفعالات شیمیایی و اثرات آنتاگونیست متناظر بین کودها، استفاده از ترکیب مناسب کودها مهم است. کودهای فسفره و سولفاته را نباید با کودهای حاوی کلسیم یا منیزیم در یک مخزن مخلوط کرد. این جداسازی از تعامل بین کلسیم و یا منیزیم با فسفات و یا سولفات جلوگیری می کند که ممکن است منجر به رسوب در مخزن و یا در خط لوله شود و دستگاه ها و قطره چکان ها را مسدود کند.
در مخلوط کردن کود ها با یکدیگر معمولا کودهای نیتروژنه قابلیت اختلاط با انواع کود های ماکرو دیگر را دارد ولی بر خلاف کودهای ازته کودهای فسفره که به صورت مایع یا پودر قابل حل استفاده می شود به شدت با عنصر کلسیم واکنش نشان می دهد و رسوب می کند. همچنین کودهای پتاسه بین این 2 گروه قرار دارد تنها زمانی که کودهای پتاسه ما دارای گوگرد باشد مثل سولفات پتاسیم باید از اختلاط آن با کودهای حاوی کلسیم خوداری کرد زیرا باعث تولید سولفات کلسیم یا همان گچ می شود. عناصر میکرو که در حد پی پی ام مورد نیاز های گیاهان هستند و اکثرا به طریق محلول پاشی استفاده می شود و به دلیل وجود بار مثبت آنها معمولا در اختلاط با یکدیگر مشکلی به وجود نمی آورند.
در اختلاط کودهای بیولوژیک مثل تریکودرما، مایکوریزا و غیره به دلیل خاصیت اسیدی یا بازی قوی و همچنین شوری بالا باعث از بین رفتن فلور میکروبی شده لذا توصیه می شوذ از اختلاط آنها پرهیز شود. کودهای هیومیکی در انواع کود های کشاورزی به دلیل خاصیت کلات کنندگی که دارند جذب سایر عناصر را بالا برده و باعث اثر افزایش می شود تنها منع آن در ترکیب با کودهای کلسیمی است به طور کلی اختلاط کودهای کلسیمی با تمام کودها باعث ایجاد رسوب می شود.
روش اختلاط کودهاي شیمیایی:
کودها می توانند به اشکال مختلفی مانند جامد، مایع، پودری، دانه ای و قالبی تولید شوند
کود گرانوله به راحتی در سطح خاک پخش می شوند و به مرور زمان با جذب مواد مغذی را در خاک رها می کنند.
کودهای شیمیای اغلب به 3 روش با هم اختلاط می شوند: یا به صورت فیزیکی با هم ترکیب می شوند و مصرف می شوند و یا در تانک های کودی محلول می شود و با یکدیگر ترکیب می شوند و مدل آخر به این صورت که کود مایع بوده و با یکدیگر ترکیب شده و به صورت محلول پاشی مصرف می شوند.
نتیجه:
4 اصول کلی شامل انتخاب نوع کود مناسب، دز مصرفی مناسب، بهترین روش مصرف و زمان دقیق استفاده از آن است. در هر مرحله فنولوژیکی از رشد گیاه، مصرف کودها به گونه‌ای صورت می‌گیرد که با رعایت دقیق اختلاط، بهترین نتیجه ممکن حاصل شود و هیچ گونه اثرات مخرب نامطلوب و سوزانندگی نداشته باشد.
