فیکوس بنجامین معمولاً با نام‌های مختلفی مانند انجیر گریان، درخت فیکوس یا انجیر بنجامین شناخته می‌شود. این گیاه به دلیل تحمل شرایط نامناسب رشد در بین علاقه مندان به گیاهان، انتخاب محبوبی است.
فیکوس بنجامینا از قرار گرفتن در زیر نور غیر مستقیم یا فیلتر شده روشن لذت می برد. این گیاه در دمای کمتر از 18.3 درجه سانتیگرادنمی تواند زنده بماند و باید همیشه در سطوح رطوبت بالا تا شصت درصد نگهداری شود.
گیاه Ficus Benjamina اغلب با نام “Ficus” به فروش می رسد و گونه ای از گیاهان گلدار از خانواده Moraceae است. این گیاه بومی استرالیا و همچنین آسیا است.
مقاله پیشنهادی : بهترین زمان کود دهی گیاهان آپارتمانی چه زمانی است ؟
فهرست مطالب
محصول کود نیترات کلسیم دارای ۲۶% وزنی کلسیم و ۱۵.۵% وزنی نیتروژن است و در راستای رفع کمبود نیاز کلسیم و نیتروژن گیاهان و…کاربرد دارد.
مراقبت اولیه گیاه برای فیکوس بنجامینا
خاک
گیاه فیکوس بنجامینا دوست دارد در خاکی که زهکشی بالا دارد نگهداری شود.
- پرلیت
- شن
- ورمیکولیت
همه این عناصر به خاک شما اجازه می دهند که زهکشی خوبی داشته باشد و احتمال پوسیدگی ریشه را کاهش دهد.
آب
بسیاری از گیاهان نیاز به آبیاری هر روز دارند. با این حال، گیاه فیکوس بنجامینا به عنوان گیاه مقاوم به خشکی شناخته شده است و به همین دلیل است که به افراد مبتدی توصیه می شود.
اجازه ندهید گیاه شما در آب غرقاب شود، در غیر این صورت برگ های گیاه شما شروع به ریزش می کند.
این به این دلیل است که می تواند باعث پوسیدگی ریشه ها نیز شود. فیکوس بنجامینا در شروع فصل خشک برگ های خود را می ریزد و به همین دلیل به تغییرات ناگهانی رطوبت حساس است.
برای اینکه بدانید چه زمانی گیاه خود را آبیاری کنید، کافی است انگشت اشاره خود را بردارید و آن را به عمق یک اینچ در خاک فرو کنید. اگر خاک تا آنجا خشک شد، وقت آن است که دوباره گیاه خود را آبیاری کنید.
این گیاه دوست دارد در یک اتاق روشن و زیر نور غیر مستقیم خورشید نگهداری شود. با این حال، قرار دادن گیاه فیکوس بنجامینا با نور مستقیم خورشید در صبح، فقط برای چند ساعت، باعث رشد می شود.
بنجامینه در شرایط نیمه سایه در زیستگاه بومی خود رشد می کند، اما زمانی که در داخل خانه رشد می کند، باید نور غیر مستقیم خورشید را برای آن فراهم کنید.
این گیاه سرپوشیده دوست ندارد جابجا شود و اگر از جایی به مکان دیگر منتقل شود می تواند برگ هایش را بیاندازد. به همین دلیل مهم است که مکان مناسب را پیدا کنید و بگذارید در آنجا بماند.
درجه حرارت
فیکوس بنجامینا قادر است در دماهای بین 18 تا 29 درجه سانتیگراد زنده بماند.
در طول شب، بهتر است Ficus Benjamina خود را در دمای بین 18 تا 21 درجه سانتیگرادنگه دارید.
رطوبت
گیاه فیکوس بنجامینا ترجیح می دهد در سطح رطوبت بالا نگهداری شود زیرا خاستگاه آن منطقه گرمسیری است. اگر رطوبت داخل خانه خیلی خشک شود، گیاه شما شروع به از دست دادن برگ های خود می کند.
اطمینان حاصل کنید که سطح رطوبت را بین 60 تا 80 درصد نگه دارید. با استفاده از یک مرطوب کننده می توانید سطح رطوبت را تنظیم کنید.
همچنین می توانید گاهی اوقات برگ های گیاه خود را مه آلود کنید یا سینی پر از آب و سنگریزه را در آن نگه دارید.هنگامی که آب سینی آب تبخیر شد، شروع به افزایش سطح رطوبت اطراف گیاه شما می کند.
کود
فیکوس در طول فصل رشد خود به کود زیادی نیاز دارد زیرا جذب مواد غذایی بالایی دارد. باید در ابتدای فصل رشد گیاه را با کودهای آهسته رهش تغذیه کنید.
فیکوس بنجامینا رشد سریعی دارد و اگر آن را در فصل بهار و تابستان کود دهید سودمند خواهد بود.
همچنین می توانید فیکوس بنجامینا را بعد از هر دو ماه در پاییز و زمستان کود دهید. بهترین کود یک کود متعادل است، مانند کود 8:8:8. نحوه کود دهی گیاهان آپارتمانی: کود حاوی نیتروژن، فسفر و پتاسیم به همراه ریز مغذی ها برای انرژی و رشد گیاه است. اکثر گیاهان آپارتمانی با تغذیه ماهانه با فرمول متعادل عملکرد خوبی دارند. گیاهان برگی نیتروژن بالاتری نیاز دارند.
چرا گیاهان به کود نیاز دارند
اگرچه مواد مغذی برای انجام فتوسنتز ضروری هستند، گیاهان در تبدیل نور خورشید به ماده فیزیکی پیچیده از عناصر نسبتاً ساده استفاده می کنند.
محصولات نهایی فتوسنتز کربوهیدرات ها و سایر ترکیباتی هستند که به گیاه نیرو می دهند و مواد اولیه را برای ساختن ریشه، ساقه، برگ، گل و میوه آن فراهم می کنند. به یک معنا، نور غذای اصلی گیاه است. کودهای گیاهی داخلی شامل چه چیزهایی هستند؟
عناصر اصلی که یک گیاه مصرف می کند نیتروژن، فسفر و پتاسیم است. اینها چنان نقش اساسی در تغذیه گیاه ایفا می کنند که یک استاندارد برچسب دار برای اطلاعات مصرف کننده ایجاد شده است.
شماره های NPK
برچسب های کود از نماد خاصی به نام نسبت NPK استفاده می کنند. اگر به یک کود خرده فروشی نگاه کنید، این نسبت را به صورت سه عدد که با یک خط تیره از هم جدا شده اند، خواهید یافت. 10-10-10، 2-3-1 و 20-10-10 نمونه هایی هستند که ممکن است ببینید. اعداد مطابق با حضور نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) مرتب می شوند.
اندازه عدد به معنای درصد وزنی هر ماده است. به عنوان مثال، نسبت NPK 2-2-2 حاوی همان نسبت عناصر در فرمول 10-10-10 یا 20-20-20 است … اعداد پایین نشان دهنده درصد کمتری از آن عنصر نسبت به کل مخلوط است. هر یک از سه ماده مغذی اصلی برای رشد گیاه حیاتی هستند، اما آنها به روش های مختلفی استفاده می شوند:
نیتروژن – این درشت مغذی اولیه برای رشد برگ است. نقش اساسی در متابولیسم انرژی و سنتز پروتئین دارد و بر بخش‌های قابل مشاهده گیاه در بالای خاک تأثیر می‌گذارد. مناطق گرمسیری برگدار معمولاً با افزایش درصد نیتروژن خوب عمل می کنند.
فسفر
این عنصر برای تولید ریشه ها، گل ها و میوه های قوی مهم است. فسفر به انتقال و ذخیره مواد مغذی کمک می کند. اگرچه بخشی از رشد اولیه گیاه است، اما در مرحله گلدهی اهمیت بیشتری پیدا می کند.
پتاسیم
این ماده غذایی اساسی به متابولیسم گیاه و انتقال ذخایر گیاه کمک می کند. انعطاف پذیری و قدرت کلی را افزایش می دهد و در گلدهی و تولید میوه نقش فعال دارد.
ریز مغذی ها
گیاهان به مقادیر کمتری از عناصر دیگر نیز نیاز دارند. اینها را ریز مغذی‌ها می‌نامند زیرا تنها تا 1 درصد وزن خشک اکثر گیاهان را تشکیل می‌دهند و نیازی به عرضه فله ندارند. در واقع، اگر خاک حاوی مقادیر زیادی از این عناصر باشد، مسمومیت ممکن است رخ دهد.
ریزمغذی‌ها معمولاً در کودهای آلی در مقادیر و تنوع بیشتری نسبت به فرمول‌های تولیدی وجود دارند، اما کمی حدس و گمان در این زمینه وجود دارد. ریزمغذی های اضافه شده به کودهای مصنوعی را می توان با دقت بیشتری مشخص کرد.
سه مورد از این ریز مغذی‌های ضروری برای گیاهان به مقدار کافی مورد نیاز است تا درشت مغذی‌های ثانویه نیز نامیده شوند:
کلسیم در رشد سلولی و ساخت دیواره های سلولی همراه با انتقال و نگهداری مواد معدنی استفاده می شود.
منیزیم برای فتوسنتز حیاتی است زیرا هسته مولکول کلروفیل را تشکیل می دهد. برای فعال کردن انواع آنزیم های گیاهی ضروری است.
گوگرد همچنین بخشی جدایی ناپذیر از تولید کلروفیل است و در بافت سازی و سنتز پروتئین استفاده می شود. نقش مهمی در متابولیسم گیاه دارد و از استفاده کارآمد از نیتروژن پشتیبانی می کند.
سایر ریز مغذی های ضروری عبارتند از بور (B)، کلر (Cl)، مس (مس)، آهن (آهن)، منگنز (Mn)، مولیبدن (Mo)، نیکل (Ni) و روی (Zn).
همچنین بسیاری از مواد مغذی کمیاب وجود دارد که معمولاً توسط گیاهان استفاده می شود که ضروری بودن آنها ثابت نشده است، از جمله کبالت (Co)، سیلیکون (Si) و سدیم (Na).
فراهمی زیستی
وجود یک عنصر از نظر فنی در خاک کافی نیست: همچنین باید در دسترس و در دسترس گیاه باشد. برخی از مواد مغذی ممکن است در آزمایش‌های شیمیایی خاک ظاهر شوند، اما نمی‌توانند در فتوسنتز یا سایر فرآیندهای گیاهی مورد استفاده قرار گیرند.
pH یک عامل کنترل کننده است که آیا گیاه می تواند از یک عنصر خاص استفاده کند یا خیر. فراهمی زیستی نیز می تواند تحت تأثیر نوع خاک و محتوای آلی آن، دما و سایر شرایط شیمیایی و بیولوژیکی باشد.
در مورد کودها، عامل کلیدی فراهمی زیستی این است که آیا یک ماده مغذی به شکلی وجود دارد که با شیمی گیاه به درستی عمل کند.
این یکی از حوزه‌هایی است که ارگانیک‌ها در آن برتری دارند، زیرا عناصر آنها معمولاً فراهمی زیستی بالایی دارند.
انواع کود
دو دسته اصلی کودهای مصنوعی و ارگانیک هستند. هر دو می توانند مواد مغذی مناسبی را به گیاهان شما برسانند، اما هر کدام هزینه ها، مزایا و عوارض جانبی متفاوتی دارند.
گیاهان اهمیتی نمی دهند که از کدام نوع کود استفاده می کنید. آنها بدون توجه به اینکه چگونه ظاهر می شوند به مواد تشکیل دهنده واکنش نشان می دهند.
کودهای مصنوعی
مواد ارگانیک معمولاً تنوع بیشتری نسبت به کودهای مصنوعی ارائه می دهند. همچنین، به دلیل اینکه آنها به طور طبیعی تولید می شوند، بیشتر مواد مغذی آلی به راحتی توسط گیاهان جذب می شوند.
علاوه بر گنجاندن بسیاری از عناصر کمیاب که به سلامت گیاه کمک می کنند، مواد ارگانیک می توانند باکتری های مفید در خاک را تغذیه کنند که به گیاهان در جذب مواد غذایی کمک می کند. مزایای ارگانیک مشتق شده هنوز در حال مطالعه است. به عنوان مثال، قارچ تریکودرما همزیست ریشه ها را مستعمره کرده و مقاومت به بیماری و رشد گیاه را افزایش می دهد.
یکی دیگر از مزایای مهم کودهای آلی ضریب ایمنی آنهاست. کودهای آلی سه عنصر NPK را با غلظت کمتری نسبت به کودهای مصنوعی ارائه می دهند. از آنجایی که مواد مغذی آنها متراکم کمتری دارند، آزادی عمل بیشتری در کاربرد وجود دارد. مصرف بیش از حد گیاه با کودهای آلی دشوار است.
مایع
کودهای مایع به شما امکان می دهند گیاهان خود را دقیقاً در دوز اندازه گیری شده تغذیه کنید. آنها راحت ترین راه برای کود دهی گیاهان داخلی هستند. استفاده آسان هنگام آبیاری، آنها به طور یکنواخت در سراسر خاک خیس می شوند.
کودهای مایع آلی و خشک (گرانول، پودر)
کودهای خشک معمولاً مصنوعی هستند. آنها به صورت عمده ارزان هستند و به راحتی ذخیره می شوند. فرم های دانه ای بیشتر در کاشت های بزرگتر در فضای باز استفاده می شود، جایی که روی خاک پخش می شوند یا در خاک شخم زده می شوند. استفاده بیش از حد از کودهای دانه ای در خاک گلدان می تواند به شاخ و برگ و ریشه آسیب برساند و ممکن است منجر به توزیع نابرابر مواد مغذی شود. پودر محلول در آب را می توان مخلوط کرد و به عنوان کود مایع استفاده کرد.
کودهای آهسته رهش
آنها مواد مغذی خود را در طی چند هفته تا چند ماه آزاد می کنند. آنها ممکن است مصنوعی یا ارگانیک باشند. اگرچه محصولات راحت و آهسته رهش دقیق نیستند: شما دقیقاً نمی دانید چه زمانی مواد مغذی آزاد می شوند یا چه زمانی تمام می شوند. آنها همچنین تمایل به غلظت موضعی کود به جای یک مخلوط پخش یکنواخت دارند.
هر چند وقت یکبار به گیاهان داخلی کود دهی کنیم
بسیاری از گیاهان آپارتمانی با استفاده از 50 درصد کود رقیق شده از کودهای متعادل که شامل ریز مغذی ها است، عملکرد خوبی دارند. به طور کلی استفاده ماهانه در طول فصل رشد توصیه می شود. برخی از پرورش دهندگان ترجیح می دهند گیاهان داخلی را بیشتر با محلول های رقیق تر کود دهند.
ساکولنت ها و سایر گیاهان با رشد آهسته معمولاً با استفاده ماهانه از محلول های یک چهارم قدرت خوب عمل می کنند.
فصل رشد بسته به گیاه و آب و هوای منطقه شما متفاوت است. اگر در یک منطقه گرمسیری با گیاهانی که در طول سال رشد می کنند زندگی می کنید، می توانید به طور مداوم تغذیه کنید. اگر منطقه شما دارای فصل است، با رسیدن هوای خنک، تغذیه را کاهش دهید.
کاربرد خاک
کود دهی به گیاهان
استفاده از کودهای مایع یا مخلوط خشک حل شده در یک محلول مبتنی بر آب به شما امکان می دهد دوز را کنترل کنید و خاک را به طور یکنواخت اشباع کنید.
جهت آشنایی با بهترین کود خانگی برای گیاهان مقاله مربوطه را مطالعه نمایید.
تغذیه برگی
یکی دیگر از روش های کود دهی به گیاهان ، پاشیدن کود به طور مستقیم روی برگ ها است. تغذیه با محلول پاشی کمی بحث برانگیز است زیرا برخی از پرورش دهندگان بر این باورند که بیشتر مزایای ادعا شده از چکیدن کود در خاک حاصل می شود.
با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد تغذیه برگی باعث افزایش مصرف مواد مغذی نسبت به کوددهی خاک می‌شود. توافق بر این است که تغذیه سریع و کوتاه مدت ارائه می کند – ممکن است کودهای مبتنی بر خاک را تکمیل کند اما جایگزین کاملی نیست.
در اینجا نکات دیگری برای کود دهی ایمن و موثر گیاهان داخلی وجود دارد:
در استفاده از کودهای آهسته رهش مناسب حدس و گمان های زیادی وجود دارد. اگر به این مسیر بروید، مواد ارگانیک امن ترین گزینه هستند.
هنگام کود دادن به گیاهان داخل خانه، زیاده روی در آن آسان است. این یک اشتباه رایج برای مبتدیان است. ما گیاهان خود را دوست داریم و می خواهیم آنها را با چیزهای خوب پر کنیم – اما اینطور کار نمی کند. گیاهان فقط می توانند به طور همزمان مقدار زیادی مواد مغذی دریافت کنند.
به یاد داشته باشید که گیاهان غذای خود را درست می کنند. نور عنصر اصلی تغذیه آنها است، بنابراین به راحتی می توان کود مورد نیاز آنها را بیش از حد تخمین زد.
ممکن است با استفاده از کودهای آلی بیش از حد مصرف شود، اما احتمال آن کمتر از زمانی است که از محصولات مصنوعی استفاده می شود. مواد مصنوعی نه تنها متمرکز هستند،
در اینجا روش‌های رایجی برای مصرف بیش از حد وجود دارد:
استفاده بیشتر از کودهای کند رهش.
استفاده از ترکیبی از اشکال مختلف کود.
زهکشی ضعیف خاک که بقایای کود در خاک باقی می ماند.
خاک خشک در زمان کوددهی.
ادامه کود دهی در دوران خواب.
به عنوان نکته پایانی، استفاده بیش از حد از کودها می تواند مشکلات زیست محیطی نیز ایجاد کند. مواد مغذی اضافی می تواند به آب های زیرزمینی محلی سرازیر شود.
